Potencjalne skutki Brexitu

23 czerwca w Wielkiej Brytanii odbędzie się referendum na temat wyjścia z Unii Europejskiej. Pojawia się więc bardzo realna możliwość, że jeden z krajów Wspólnoty rozpocznie procedurę wyjścia. To może być precedens w całej historii Unii, której rozwój opierał się w dużej mierze o kolejne rozszerzenia - bo prócz opuszczenia Wspólnoty przez Grenlandię nigdy nic takiego się nie wydarzyło. Dlatego, jeśli przeciwnicy obecności Wielkiej Brytanii w Unii okażą się większością, Królestwo wejdzie na ścieżkę, którą jeszcze nikt nie przechodził. Istnieje duża niepewność co do tego, co może się wydarzyć w trakcie i po Brexit.

Europejski cel inflacyjny

Europejski Bank Centralny od dłuższego czasu walczy ze zbyt niską inflacją utrzymującą się w Eurolandzie. Inflacja to proces wzrostu przeciętnego poziomu cen w gospodarce tudzież spadku wartości pieniądza. Brak inflacji, inflacja oscylująca w okolicach zera, a nawet deflacja czyli spadek przeciętnych cen, nie satysfakcjonuje banków centralnych. Na pierwszy rzut oka jest to kuriozalne dla przeciętnego obywatela. Brak inflacji oznacza, że wartość naszych pieniędzy nie spada, nie mamy do czynienia z podwyżkami cen towarów i usług. Możemy w bardziej przewidywalny sposób planować wydatki i oszczędności, łatwiej jest ocenić zyskowność lokat i inwestycji. Nie występuje efekt niesprawiedliwej redystrybucji. Same zalety! Dlaczego więc Europejski Bank Centralny skupia się na działaniach mających na celu podwyższenie inflacji?

Komisja Europejska krytykuje hiszpański budżet

Komisja Europejska właśnie pokazała pazurek. Wydała mianowicie opinię na temat projektu planu budżetowego Hiszpanii na 2016 rok. Działanie to jest częścią stosunkowo nowej procedury fiskalnej koordynacji w ramach strefy euro - tak zwanego Dwupaku. Wprowadza on wspólny dla wszystkich krajów euro harmonogram budżetowy.

Kryzys imigracyjny skupia problemy UE jak w soczewce

Zmasowany napływ imigrantów do Unii Europejskiej spowodował, że wszystkie problemy Unii Europejskiej o których mówi się od lat nagle nabrzmiały do wielkich rozmiarów. Jednocześnie nie da się ich szybko rozwiązać, a co gorsza, nikt nie chce.

Keynes znał receptę na kryzys strefy euro

Mechanizmy unii Gospodarczej i walutowej stworzonej w Europie mają tendencję do kreowania ekonomicznych nierównowag pomiędzy krajami. Ich narastanie może doprowadzić do rozpadu wspólnej waluty. Czy to możliwe, że rozwiązanie wielu problemów strefy euro zostało zaprezentowane siedemdziesiąt lat temu przez Johna Maynarda Keynesa?

Raport pięciu przewodniczących

Raport pięciu przewodniczących na temat wzmocnienia Unii Gospodarczej i Walutowej został opublikowany kilka tygodniu temu, ale nie wzbudził szerokiego zainteresowania w mediach. A szkoda, bo warto pochylić się nad sugestiami przewodniczącego Komisji Europejskiej, Jean Claude'a-Juncknera, przewodniczącego Rady Europejskiej, Donalda Tuska, przewodniczącego Eurogrupy, Jeroena Dijsselbloema, prezesa Europejskiego Banku Centralnego, Mario Draghiego i przewodniczącego Parlamentu Europejskiego, Martina Schulza.

Transmisja polityki monetarnej w Eurosystemie

Jednym z istotnych problemów stojących przez Europejskim Bankiem Centralnym jest asymetryczność transmisji monetarnej. Zjawisko to polega na tym, że impuls banku centralnego (na przykład zmiana wysokości stóp procentowych) daje różne efekty w różnych miejscach. Taka właściwość polityki pieniężnej jest już zauważalna w ramach jednego kraju. Jesteśmy sobie w stanie wyobrazić sytuację, w której część polskich województw rozwija się wolniej, a część szybciej - w zależności od dominujących w nich branż. Podobnież z poziomem inflacji, który różni się w poszczególnych regionach kraju. Narodowy Bank Polski nie może jednak różnicować swojej polityki ze względu na województwa, stosuje jednolitą stopę procentową dla całej Polski. Podobny problem, ale o znacznie większej skali ma Europejski Bank Centralny.